21 Mart 2011 Pazartesi

kia kia kia

Çok sıradan bi reklam biliyorum ama izlemeyi seviyorum. Kia Kia Kia!!!

Şimdi daldan dala atlıyıcam birazdan.
Pazarlama iletişimi eğitimi aldım. Reklamları izlerken artık, bu reklamın içgörüsü nedir, yok efendim marka karakterine uygun mu, ne hissettim, beynim ne diyo vs vs topiklerle izliyorum reklamları.

Bu reklam da böyle sıradan mıradan ama nasıl mutlu oluyorum izlerken. Perhaps perhaps perhaps'ın müziğini Türkçe sözlerle kullanmışlar. Ama o değil mutlu eden beni. Şarkıyı mutlu ve neşeli söyleyen insanlar.
Ağızları kulaklarında söylüyor reklam filmindeki oyuncular şarkıyı.
Bence mutluluğun en çok hissedildiği durumlardan biridir ağız kulaklardayken şarkı söylemek.

Nil Karaibrahimgil'i de bu yüzden çok severdim ilk zamanlarında. Bütün şarkılarında hissiyatı dudaklarından çıkan sesin tınısıyla anlaşılıyordu. Hala da öyle sanırsam..

Hani şimdi facebookta ordan oraya dolanan bi şarkı var ya ZAZ - Les Passants, hani sokak performansı.
Nasıl mutlu kız şarkıyı söylerken, eminim izleyen herkes bi yerden sonra farketmeden gülümsemeye başlıyodur.
Ben her seferinde salak bi sırıtışla tamamlıyorum şarkıyı.

Böyle hisseden başkaları da vardır di mi? Çok güzel bir duygu

Hiç yorum yok: