Aman Tanrım, insan çalışırken tatil planlamak ne kadar zormuş!
Üniversitedeyken en büyük derdimiz parasızlıktı oysa, o da hiç bi zaman problem oluşturmamıştı, hallediliyordu bir şekilde..
Herkes işe başlayınca daha bi kendi hayatlarımız, daha bi rahat yaşam tarzımız olacak da süper tatiller yapıcaz sanıyduk. O da ne?
Ne kimsenin tatili kimseye uyuyor ne de kimsenin daha rahat bir yaşam tarzı var.
Çalışmak hep zor görünürdü ama içine girmeden bu kadar farklı olduğunu tahmin etmiyordum. Çalışmayı sevmiyor değilim, hep yanlış anlaşılıyorum etrafımdakiler tarafından. Ben çalışmayı seviyorum, ama yaşamayı da seviyorum. Yaşamı engellediği her an büyük bir eziyet oluyor çalışmak benim için.
Neyse konuyu saptırdım yine...
Tatilim nolucak?
Şansa; 1 yıl dolmadan izin alınamayan bir şirkette 5. ayımın sonunda 1 haftalık izin alabiliyorum ama içime sinen bir tatil organizasyonu yapamıyorum.
Tatilimin "en iyi" olması için;
* Aslı ve Merve! Lütfen Patron Hanım'la konuşmayı deneyin.
* Adamım DiD. en kısa zamanda bulman gereken şeyin ne olduğunu biliyorsun! (Şaka valla şaka, benim için sadece senin olman yeterli:p)
* Müdürrrr, nollur izin tarihini revize et, sensiz olmaz ki...
* Asteğmen Balbay:) Sana sözüm yok, gelebilsen gelirdin zaten. Ama Marmaris'in gece hayatında bana kınayan bakışlar atmak yerine gelmemeyi de tercih edebilirdin sanırım:p
* Sevgilim, canım, sana söyleyebileceğim bir şey yok şimdilik:)
* Para! Elime biraz daha fazla çocuğunu yolla lütfen.
*** Gereğinden erken dolan "fırsat otel", sana çok kızgınım. Bütün planı baştan yapmamıza neden oldun.
Neyse... Öyle ya da böyle 12 Temmuz Pazartesi günü şu masanın başında olmak yerine sıcacık kumlarda güneşleniyor olduğum için mutlu olucam. Öyle ya da böyle...
Üniversitedeyken en büyük derdimiz parasızlıktı oysa, o da hiç bi zaman problem oluşturmamıştı, hallediliyordu bir şekilde..
Herkes işe başlayınca daha bi kendi hayatlarımız, daha bi rahat yaşam tarzımız olacak da süper tatiller yapıcaz sanıyduk. O da ne?
Ne kimsenin tatili kimseye uyuyor ne de kimsenin daha rahat bir yaşam tarzı var.
Çalışmak hep zor görünürdü ama içine girmeden bu kadar farklı olduğunu tahmin etmiyordum. Çalışmayı sevmiyor değilim, hep yanlış anlaşılıyorum etrafımdakiler tarafından. Ben çalışmayı seviyorum, ama yaşamayı da seviyorum. Yaşamı engellediği her an büyük bir eziyet oluyor çalışmak benim için.
Neyse konuyu saptırdım yine...
Tatilim nolucak?
Şansa; 1 yıl dolmadan izin alınamayan bir şirkette 5. ayımın sonunda 1 haftalık izin alabiliyorum ama içime sinen bir tatil organizasyonu yapamıyorum.
Tatilimin "en iyi" olması için;
* Aslı ve Merve! Lütfen Patron Hanım'la konuşmayı deneyin.
* Adamım DiD. en kısa zamanda bulman gereken şeyin ne olduğunu biliyorsun! (Şaka valla şaka, benim için sadece senin olman yeterli:p)
* Müdürrrr, nollur izin tarihini revize et, sensiz olmaz ki...
* Asteğmen Balbay:) Sana sözüm yok, gelebilsen gelirdin zaten. Ama Marmaris'in gece hayatında bana kınayan bakışlar atmak yerine gelmemeyi de tercih edebilirdin sanırım:p
* Sevgilim, canım, sana söyleyebileceğim bir şey yok şimdilik:)
* Para! Elime biraz daha fazla çocuğunu yolla lütfen.
*** Gereğinden erken dolan "fırsat otel", sana çok kızgınım. Bütün planı baştan yapmamıza neden oldun.
Neyse... Öyle ya da böyle 12 Temmuz Pazartesi günü şu masanın başında olmak yerine sıcacık kumlarda güneşleniyor olduğum için mutlu olucam. Öyle ya da böyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder