16 Haziran 2010 Çarşamba

şımarık hanfendi

Şımarık bir insan mıyım hiç bir zaman karar veremedim. Ben rahatsam şımarığım sanırım. Ya da olduğum yeri umursamazsam. Ne biliyim. Kimse sorsam ki?

Hafta içi 4 gün bin bir eziyetle ingilizce kursuna gidiyorum. Pazartesi – Salı idare eder, yarı ecnebi İngilizce hocam çok tatlı böyle bakmaya doyamıyorum. Pofuduk pofuduk. Zaman geçiyo, anlamıyorum. Ama o diğer günler gelen hoca... Aman tanrım yaaa, çekilir eziyet değil. Neyse konu da bu değil zaten.
Dün yarı ecnebi hocamın dersiydi, konu da kardeş dizilimine göre karakter yapısı. (O nası bi açıklama deme, bulamadım, ama anlatcam bi bekle) Kitaba bakıyoruz öyle mal mal. Diyo ki, ilk çocuksan, mıymıysın, bilmemnesin, ortancaysan süpersin yeteneklisin, mini çocuksan şımarıksın. O ne bee... Bi ortanca çocuk mu akıllı, adam olacak çocuk kıvamında yani.
Bizim yarı ecnebi hoca soruyo tabi, kim büyük, kim ortanca. Sen öyle misin, böyle misin. O musun şu musun? diye. Hayır ben küçük çocuğum mesela ama öyle bir abla var ki ben de büyük müsün küçük mü belli değil. Hadi ikiz gibiyiz diyip geçiyim şimdi.
Sıra geldi "kim küçük çocuk"a. Tek benmişim. Böyle bi atladım “ben ben benn” diye. Hani kitaba bakyolar “küçük sıpa şımarık olur”, bakıyolar bana “anam valla şımarıkmış dooru, tipe bak”
Duruldum hemen. Dur dedim dur bi ağır ol, napıyosun. Sordu “Şımarık mısın hanfendi sen?” diye pufuduk hocam. Ben son derece ciddi “Hayır, sometimes maybeeee” dedim. Sonra herkes güldü falan inanmamış inanmamış.
Bi düşündüm sonra şımarık mıyım ki ben yaa diye. Değilim ama. Yani kursta çok sıkılıyorum. Doğal olarak sağa sola sarıyorum böyle, cıvıyorum falan. Şımarık sanıyorlar beni.
Sevgilim de “ne kadar şımarıksın” diyip duruyo. Annem de moralim iyise şımardığımı söylüyor. Ama bazen “şımarıklıktan ne dediğini ne yaptığını bilmiyosun” da diyo.
Uff anlamadım ki.. Yeni bir ortama girdiğimde ağzımdan laf çıkmaz benim, öyle çekingenim. Sırf bu yüzden “ukala, burnu büyük, kendini beğenmiş, soğuk” olarak algılanırım. Halbuki bi bilseler utancımdan konuşmaya çalışsam boğazımdan hır hır bi ses çıkar.
Sonra bir şey oluyor ama. Alışınca oraya ortam şebeği mi oluyorum nedir. Yine de şımarık değilim, kabul etmek istemiyorum. Şımarıksam da suç mu. Valla kimseye zararım yok.

Not: Google a şımarık yazınca bu foto çıkıyıo. Böyle olucaksam eğer, şımarığım lan, var mı? Şımarığım işte.

2 yorum:

prenses dedi ki...

kendimi buldum valla yazında.bende en küçüğüm ailede.28 yaşındayım ama hala bebek muamelesi görüyorum.ayrıca cok çekingenim ama ortam tanıdıksa her türlü maymunluğu yapıyorum canım:)

küçük evin küçük hanfendisi dedi ki...

:) bence böyle bi genelleme yapılsın yapılıcaksa;

Evdeki alışılmış ortamda şımarıklığın dibine vuran "evdeki en küçük çocuklar" ortam değişimiyle kendi çöplüklerindeki şebek modunu bir süreliğine, geçici olarak kapatırlar.

evet evet böyle değiştirilmeli genelleme, kimi tanısam en küçük çocuk olan, var böyle bişi.